AFBOUWEN KAN BEGINNEN MET TRILLEN EN RILLEN, MAAR KAN LEIDEN TOT
GEWELD EN MOORD.
We weten dat psychofarmaca gewelddadige impulsen kunnen veroorzaken wanneer mensen ze gebruiken. Maar wat gebeurt er als ze de afschuwelijke ontwenningsverschijnselen ervaren?
Het algemene publiek is zich er over het algemeen niet van bewust dat stoppen met psychofarmaca tot ernstige psychiatrische symptomen kan leiden. De afbouwperiode is zelfs een van de riskantste periodes wat betreft geweld tegen iemand zelf of tegen anderen. Neem bijvoorbeeld de zogenaamde ‘Batmanschutter’ in Colorado. In een drukke bioscoop doodde hij 12 mensen en verwondde er 70. Hij was aan het afbouwen van Zoloft.
In het ene na het andere onderzoek wordt aangetoond dat geweld een van de symptomen is bij het afbouwen van psychofarmaca. Psychiaters misleiden het algemene publiek echter door te ontkennen dat hun medicijnen verslavend zijn. In plaats daarvan halen ze een verzonnen conditie aan, het zogenaamde ‘discontinuïteitssyndroom’, en beweren schaamteloos dat ontwenningsverschijnselen slechts tekenen zijn dat het goed ging met de persoon en dat hij door moet gaan met het nemen van die medicijnen.
Het is echter allemaal één grote leugen. Het kan heel moeilijk zijn om met psychofarmaca te stoppen.
De Drug Enforcement Administration (de Amerikaanse overheidsinstantie belast met het bestrijden van illegale drugs) heeft één klasse van deze medicijnen (stimulerende middelen zoals Ritalin, Adderall en Vyvanse) op haar Schedule II-lijst geplaatst. Dit is de categorie van drugs met een grote kans op misbruik en verslaving zoals opium, morfine en Oxycontin.
Bij een andere klasse van psychofarmaca, de antidepressiva, hebben wel vier van de vijf mensen die ze nemen last van ontwenningsverschijnselen – een potentieel van 85 miljoen mensen. En de gemiddelde duur van het afbouwen is bijna twee jaar – per medicijn. En het verachtelijkste geheim van alles: de psychiaters die iemand een psychofarmacon geven, weten maar zelden hoe ze die persoon er weer vanaf moeten halen.
